[รีวิวซีรีส์] THE UNCANNY COUNTER ที่ว่าให้โอกาสใช้ชีวิตน่ะ หรือแค่อยากได้เครื่องมือกันนะ

The Uncanny Counter เป็นซีรีส์ว่าด้วยก๊วนเคาน์เตอร์ปราบปีศาจบนโลกมนุษย์ไปสู่ปรโลกเล่าผ่านคาแรคเตอร์หลักสี่ตัวอย่าง โซมุน คาโมทัก โดฮานา และชูแมอก เหล่าเคาน์เตอร์ที่ใช้ฉากร้านขายบะหมี่เป็นฐานทัพในการหลบซ่อนตัวและอาศัยอยู่บนโลกมนุษย์

แนะนำตัวละคร

โซมุน เคาน์เตอร์ที่มีอายุงานน้อยสุด เงื่อนไขในการมาทำงานของโซมุนค่อนข้างพิเศษมากกว่าคนอื่น เพราะไม่ได้แลกมาด้วยชีวิตแต่แลกมาด้วยอาการเจ็บป่วย เดิมทีเขาคือเด็กผู้ชายช่างฝัน ชอบเขียนการ์ตูน ที่เสียพ่อแม่ไปในเหตุการณ์อุบัติเหตุที่ทำให้เขามีขาที่ไม่สมบูรณ์นัก

คาโมทัก เคาน์เตอร์หนุ่มจอมพลังที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังเกี่ยวข้องกับโซมุนอย่างไม่น่าเชื่อ

โดฮานา เคาน์เตอร์สาวพลังจิตที่สามารถตรวจจับรัศมีของปีศาจได้อย่างกว้างไกล และยังสามารถอ่านความทรงจำของคนที่เธอสัมผัสตัวได้ด้วย

ชูแมอก เชฟของร้านบะหมี่ออนนี่ที่เป็นเคาน์เตอร์ที่เปี่ยมไปด้วยพลังรักษาอันยอดเยี่ยม

เป็นซีรีส์ที่สีสันจัดจ้านตั้งแต่ทีเซอร์เลย มาลองรับชมกันนะคะ

เช่นเคย ต้องบอกกล่าวกันก่อนว่าหลังจากนี้เป็นต้นไปจะปะปนไปด้วยความคิดเห็นของเรา ถ้าคิดเห็นอย่างไรก็คอมเม้นท์ไว้ได้เลยนะคะ

The Uncanny Counter เป็นซีรีส์ปราบปีศาจโดยชวนเราตั้งคำถามว่าจริงๆ แล้วน่ะ ปีศาจคืออะไรกันแน่ แล้วใครเป็นปีศาจ ที่เล่าผ่านเรื่องราวการปราบปีศาจแต่ละตัวให้เราได้เห็นความดำดิ่งของมนุษย์ลงไปเรื่อยๆ ในทุกๆ อีพี แต่สิ่งที่น่าสนใจมากสำหรับเรา ไม่รู้ว่านี่คือสิ่งที่ซีรีส์ต้องการสื่อไหม แต่เป็นสิ่งที่เราตั้งคำถามจากการดูซีรีส์ว่าแล้วองค์กรที่ว่าเป็นธรรมในการตรวจจับปีศาจอย่างปรโลกน่ะ ที่เอาชีวิตมาแลกกับการทำงานเสี่ยงตายนี่เป็นสิ่งที่ควรตั้งคำถามถึงความชอบทำด้วยไหม

โซมุนเป็นตัวละครที่อยู่ในวัยเด็กมัธยมปลายเลยจะมีความคิดความอ่านหลายๆ อย่างแบบมัธยมปลาย และยังออกจากหัวดื้อนิดๆ ด้วย แต่เป็นเด็กช่างฝันและมีเอเนอจี้เหลือล้นมาก สิ่งที่เราชอบมากกับตัวละครโซมุนคือเป็นตัวละครที่มองโลกในแง่ดี ซื่อตรงกับตัวเอง มีไฟฝัน และเต็มเปี่ยมไปด้วยเอเนอจี้ เป็นตัวเอกการ์ตูนฮีโร่จะว่างั้นก็ได้

   

แน่นอนว่าด้วยการที่เป็นเด็กมอปลาย เลยอาจจะมีการตัดสินใจบางอย่างที่เราอาจจะไม่ค่อยเข้าใจเพราะผ่านวัยนั้นมาปลายปีแล้วก็ได้ (ไม่นะ เราไม่ได้แก่นะ!) แต่ซีรีส์ก็ไม่ได้ทำให้เรารำคาญโซมุนเลย อาจจะเพราะการปูพื้นหลังตัวละครตัวนี้มาแน่นมาก ทำให้ต่อให้เราจะไม่เข้าใจ แต่เราก็อดสงสาร และเห็นใจตัวโซมุนไม่ได้ ทั้งการโดนกลั่นแกล้งจากในโรงเรียนและเรื่องพ่อแม่ของเขาด้วย

และโจบยองกยูที่ต้องรับบทเด็กกว่าตัวเองหลายปีก็ตีโซมุนออกมาได้แตกมาก เขาทำให้ตัวละครโซมุนเป็นที่รักของคนดูแบบเรามากกว่าเราจะรู้สึกรำคาญ เพราะการแสดงที่ิออกมาพอดี เลยทำให้ตัวละครนี้ออกมาได้สมบูรณ์มาก

คาโมทัก เคาน์เตอร์จอมพลังที่เต็มไปด้วยเบื้องลึกเบื้องหลังแต่เจ้าตัวกลับจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลย เลยเป็นตัวละครที่ออกจะทื่อๆ ในช่วงอีพีแรกๆ คือเป็นตัวละครที่มองทุกอย่างเป็นเส้นตรง รักความยุติธรรม แต่การค่อยๆ พาเราไปรู้จักเบื้องหลังของชีวิตคาโมทัก ทำให้ตัวละครนี้มีมิติเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในทุกตอน และเราก็จะได้เห็นการพัฒนาของตัวละครที่มากขึ้นเรื่อยๆ จากที่ได้เห็นแค่ชีวิตเป็นเส้นตรง อะไรถูก อะไรผิด เห็นแค่ด้านแบนๆ ของตัวละครตัวนี้ แต่เรื่องราวตรงนี้จะเสริมให้ตัวละครตัวนี้ได้แสดงอารมณ์หลายๆ ด้านมากขึ้น

คาโมทักเลยเป็นตัวละครที่มี character development ค่อนข้างเยอะ และพอได้ระดับคุณยูจุนซังมาถ่ายทอดตัวละครตัวนี้เลยออกมาได้กลมกล่อมมาก ตัวละครทื่อๆ ที่ถูกพัฒนามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังคงเอกลักษณ์ความเถรตรงแบบนั้นอยู่ เป็นตัวละครที่คิวบู๊สวยด้วย

โดฮานา หญิงสาวผู้เก็บงำความลับของชีวิตตัวเองไว้อย่างเงียบเชียบ พร้อมกับสร้างกรอบล้อมรอบชีวิตตัวเองในอดีตไว้อย่างแน่นหนาทำให้เธอดูเป็นตัวละครที่เข้าถึงได้ยากในตอนแรก เต็มไปด้วยความแข็งกระด้างและไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ แต่เนื่องด้วยการเข้ามาของโซจุน เราเลยจะได้เห็นเกราะที่ลดลงและความสดใสของโดฮานาที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เซจองเล่นเป็นโดฮานาได้น่าสนใจมาก ทำให้ตัวละครมีสีสันขึ้นเยอะเลย ภายใต้บุคลิกแข็งๆ ของตัวฮานา

ชูแมอก ตัวละครที่มาในรูปแบบของคุณป้าใจดีผู้เป็นหมอให้กับเหล่าเคาน์เตอร์ของเรา และด้วยความอาวุโสที่สุดยิ่งทำให้กลายเป็นที่เคารพรักของเหล่าเคาน์เตอร์ และการแสดงของคุณยอมฮวารันก็ไม่ต้องพูดถึงแล้ว คนนี้เขาเก๋าจริง ชอบซีนอารมณ์เวลาเขาเล่นกับตัวโซมุนมาก ดูแล้วเราจะร้องไห้ตาม

ชอบการวางตัวละคร Squad แบบนี้มาก คือหลายๆ ครั้งเราจะได้เห็นละครแนวดรีมทีมจะเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องที่อายุใกล้เคียงกัน หรือเป็นเพื่อนกัน แต่กับเรื่องนี้คือการหยิบคนในหลายๆ ช่วงวัยที่ไม่น่าจะโคจรมาเจอกันได้มาเป็นทีมเดียวกัน รู้สึกถึงความสดใหม่ดี พอมีตัวละครหลายช่วงวัยเลยทำให้เรารู้สึกถึงความเป็นครอบครัวเคาน์เตอร์มากขึ้น

สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างคือการวางตัวละครอีกหนึ่งตัวมาเพื่อแก้ปัญหาทั้งหมดด้วยการใช้เงิน โดยส่วนตัวเราชอบการใช้สูตรโกงแบบนี้เป็นพิเศษ 55555 คือมันจะมีปัญหาที่ชวนเป็นข้อสงสัยว่าทีมเคาน์เตอร์จะเอาเงินจากตรงไหนมาทำตรงนู้น มาทำตรงนี้ และตัวละครนี้คือคำตอบของปัญหาเหล่านี้

ซีรีส์เล่าเรื่องได้น่าสนใจ เขาพาเราเหล่าคนดูไปรู้จักโลกของเคาน์เตอร์ไปพร้อมๆ กับโซมุน เราจะไม่ค่อยได้รู้อะไรก่อน แต่ใช้โซมุนเป็นตัวเปิดโลกเคาน์เตอร์ให้เราเห็นและได้เรียนรู้ไปพร้อมๆ กัน

ก่อนจะพูดถึงประเด็นในเรื่องแวะชมงานภาพหน่อย เราชอบงานภาพและสไตล์การเล่าเรื่องที่ออกการ์ตูนแบบนี้มาก ดูแล้วรู้สึกว่าสีสันมันจัดจ้านมาก ชอบการใช้สีในการดีไซน์ตัวละครและฉากต่างๆ มาก ทั้งร้านบะหมี่ออนนี ทั้งเซตติ้งปรโลกที่ใช้สีขาวล้วน หรือจะเป็นความอบอุ่นในบ้านของโซมุน

อย่างที่บอกไปว่าเป็นซีรีส์แนว squad ที่รวมตัวกันเพื่อปราบปีศาจ ความเป็น family squad ที่ได้เห็นจากเรื่องนี้เลยทำให้เรารู้สึกว่าเป็นซีรีส์ที่ชวนอบอุ่นใจมาก เขาผูกความสัมพันธ์ของแต่ละตัวไว้ได้ดีมาก มันเลยเป็นความอบอุ่นที่ดูแล้วผ่อนคลายหัวใจมาก ตัวละครรอบตัวโซมุนเหมือนเป็นดั่งน้ำทิพย์ชโลมหัวใจเราในวันที่แห้งเหี่ยว

ทั้งแก๊งเคาน์เตอร์ ปู่ย่า และเพื่อนๆ ของโซมุนที่เขาวางตัวละครผู้หญิงมาเป็นเพื่อนสนิทพระเอกด้วย ด้วยความที่โตมาด้วยกันหมดเลย เลยทำให้ความสัมพันธ์ของสามคนนี้มันบริสุทธ์มากๆ ไม่มีพิษมีภัย มิตรภาพแบบนี้ดูแล้วเหมือนเป็นน้ำทิพย์ชโลมหัวใจเรา

แน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นการตามล่าปีศาจเพื่อส่งกลับปรโลก แต่ซีรีส์ยังเล่าเรื่องของมนุษย์ผ่านการตามล่าปีศาจในแต่ละเคสเป็นจิ๊กซอว์เพื่อให้เห็นภาพใหญ่ถึงการทุจริตของเมืองได้อย่างน่าสนใจ เขาเลือกที่จะหยิบจากประเด็นเล็กๆ ไปหาใหญ่ เพื่อเอามาทำให้เราตั้งคำถามถึงความร้ายกาจของมนุษย์ที่มีไม่แพ้ปีศาจเลย ทำให้เกิดข้อสงสัยว่าแล้วปีศาจกับมนุษย์นี่ต่างกันยังไง ความน่าสนใจคือการเลือกที่จะหยิบประเด็นการเมืองพวกนี้มาเล่าผ่านซีรีส์สไตล์นี้

เรื่องที่เราว่าน่าสนใจก็คือองค์กรที่ทำหน้าที่คัดเลือกและควบคุมการทำงานเคาน์เตอร์อย่างปรโลก โดยปกติในซีรีส์ปราบภูตผีปีศาจเราจะไม่ได้เห็นอะไรที่เป็นระดับองค์กรแบบนี้ แต่พอมีองค์กรในที่ดูแลตรงนี้ขึ้นมาก็ทำให้เราตั้งคำถามถึงกระบวนการต่างๆ ในการเลือกคนมาเป็นเคาน์เตอร์

ในซีรีส์เรื่องนี้ทางปรโลกจะเลือกคนที่อยู่ในอาการโคม่ามายื่นข้อตกลงให้เป็นเคาน์เตอร์แลกกับการมีชีวิตอยู่ ซึ่งมันก็แน่นอนอยู่แล้วว่าเราหลายคนยังมีบ่วงด้วยกันทั้งนั้น ก็เลยตอบรับเงื่อนไขนี้ ซึ่งแน่นอนว่าการเป็นเคาน์เตอร์ก็เสียงตายไม่แพ้กัน มันเป็นงานที่เอาชีวิตมาเสี่ยงตั้งแต่แรก (ยกเว้นโซมุนที่เป็นเคาน์เตอร์ได้ด้วยเงื่อนไขพิเศษ ไม่ได้อยู่ในโคม่าแต่เป็นอาการที่ขาไม่ดี)

แต่ทางปรโลกก็ยังต้องการเคาน์เตอร์เพื่อจับปีศาจบนโลกมนุษย์มาให้อยู่ ก็เลยมอบพลังต่างๆ ให้เคาน์เตอร์นำไปใช้เพื่อปราบปีศาจ ซึ่งพลังที่ได้ก็มาพร้อมกับยูงประจำตัวเคาน์เตอร์แต่ละคนที่มีชะตาชีวิตในปรโกลผูกติดกับเคาน์เตอร์ไว้ ถ้าเคาน์เตอร์บาดเจ็บยูงก็จะเจ็บไปด้วย อันนี้เราว่าก็แฟร์ดี ไหนเมื่อใช้เขาทำงานก็ควรจะได้รับความรู้สึกเหมือนๆ กัน แม้ว่ายูงจะถือศักดิ์เหนือกว่าเพราะเป็นคนคัดเลือกเคาน์เตอร์ก็ตามที และแน่นอนว่าก็อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่ว่าห้ามใช้พลังทำร้ายมนุษย์ หรือเพื่อเรื่องส่วนตัวของตัวเอง

แต่คำถามที่เรามีต่อปรโลกก็คือ การที่ให้โอกาสได้มีชีวิตเพื่ออยู่รอดน่ะ ก็ทำไปเพราะอยากได้เครื่องมือล่าปีศาจเท่านั้นไม่ใช่เหรอ งานที่ปรโลกไม่อยากทำน่ะ เลยต้องมาหามนุษย์ที่พร้อมจะเสี่ยงตายเพื่อและกับการมีชีวิตอยู่ แล้วทำไมปรโลกถึงรุกล้ำการมีชีวิตอยู่ของเคาน์เตอร์ที่ใช้ชีวิตในฐานะของมนุษย์ขนาดนี้ เหมือนเห็นเคาน์เตอร์เป็นเพียงแค่เครื่องมือที่ไม่มีสิทธิจะนึกคิดอะไร

และปรโลกสามารถแยกปีศาจกับความชั่วร้ายของมนุษย์ออกจากกันได้ชัดเจนขนาดนั้นเลยเหรอ ในเมื่อสิ่งที่เราคิดว่าทำให้เกิดปีศาจก็คือตัวมนุษย์เองนั่นแหละ แล้วทำไมการที่จะใช้พลังเพื่อจัดการเรื่องไม่ดีบ้าง มันถึงเป็นความผิดร้ายแรงขนาดนั้น หรืออาจจะเป็นเพราะพนักงานที่ปรโลกมองว่าตัวเองอยู่สูงส่งกว่ามนุษย์พวกนี้กันแน่นะ

เรื่องอำนาจของคนในปรโลกมันเลยเป็นคำถามที่ค้างคาใจเรามากกว่าเรื่องว่าที่ว่าปีศาจกับมนุษย์ต่างกันอย่างไร ว่าการเป็นคนในปรโลกมันทำให้คุณเหนือกว่าคนอื่นจนมีสิทธิ์จะรุกล้ำการใช้ชีวิตอยู่ของเขาได้เลยเหรอ

ไม่ว่าจะต้องใช้ชีวิตอย่างไร เราก็ยังต้องดำเนินต่อไปสินะ นี่อาจจะเป็นสิ่งที่เราจะต้องตามหาคำตอบกันในเรื่องนี้ (สำหรับเรา)

----------------------------------------------------

ซีรีส์เล่าเรื่องสนุกมาก ย่อยง่าย และเพลิดเพลิน การแสดงของนักแสดงแต่ละคนเอาอยู่มากๆ ด้วย อยากให้ลองได้รับชมแล้วมาคุยกันนะคะว่าคิดเห็นอย่างไร ทิ้งไว้ที่คอมเม้นท์ได้เลยค่ะ