집에 갈까
จีเบ กัลคา
จีเบ กัลคา
ฉันควรจะกลับบ้านดีไหมนะ
무거운 발걸음을 멈추고
มูกอนอุน บัลกอือมึล มอมชูโก
มูกอนอุน บัลกอือมึล มอมชูโก
หยุดฝีเท้าที่หนักหน่วง
잠시 놓아둘까
จัมชี โนฮาดุลคา
ฉันควรจะปล่อยวางมันไป
내 어깨를 누르는 고단한 하루
แน ออคแครึล นูรือนึน โกดันฮัน ฮารุ
วันที่ลำบากถูกกดทับอยู่บนไหล่ของฉัน
수많은 세상 속에 잡음들
ซูมันฮึน เซซัง โซเก จาบึมดึล
เสียงรบกวนดังสนั่นนับไม่ถ้วนบนโลก
โมดู บีอุล ซู อิซนึน โกซือโร
ดังไปถึงสถานที่ที่ทุกอย่างว่างเปล่าได้
นึล กาทึน จารีเอซอ มอมุลลอ
เธอมักจะอยู่ที่เดิมเสมอ
อามูกอซโด บาราจี อันฮึน นอ
เธอคนที่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
จัมดือนึน ซุนกันคาจีโด ตาซือฮี กัมซาจวอ
แค่กอดฉันอย่างอบอุ่น แม้ในขณะที่ฉันกำลังหลับอยู่
แนอีรี ดูรยออุมมึล ซัมคยอยอจวอ
ก็ทำให้ความกลัวของวันพรุ่งนี้ถูกกลืนกินไป
차가운 밖의 공기마저도
ชากาอุน บักกี กงกีมาจอโด
แม้อากาศเย็นจากภายนอก
อีจึล ซู อิซเก นารึล ยังยอวา
ก็ต้อนรับฉันจนฉันลืมไปเลยว่า
ดาชี ซูมึล ดลลยอ อีรอซอล ซู อิซซอ
ฉันสามารถหายใจและยืนขึ้นได้อีกครั้ง
นึล นอรึล ฮยังแฮ กาโก อิซดาโก
เพื่อก้าวเดินไปหาเธอ
จีเบ กัลคา
ฉันควรจะกลับบ้านดีไหมนะ
จองชอ ออบชี ตอโดนึน มาอืมมึล
เดินทางไปโดยไร้จุดหมาย
จัมชี โนฮาดุลคา
ฉันควรจะปล่อยมันไปสักพัก
ออกจีโร ซัมคิน แมอีรี ซังนยอมดือรึล
ความคิดแต่ละวันที่ฉันฝืนกล้ำกลืน
ซูมันฮึน เซซัง โซเก ชีซอนดึล
สายตาบนโลกที่นับไม่ถ้วน
โมดู จีอุล ซู อิซนึน โกซือโร
ทอดมองไปยังสถานที่ที่สามารถลบล้างทุกสิ่งได้
นึล กาทึน จารีเอซอ มอมุลลอ
เธอมักจะอยู่ที่เดิมเสมอ
อามูกอซโด บาราจี อันฮึน นอ
เธอคนที่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
จัมดือนึน ซุนกันคาจีโด ตาซือฮี กัมซาจวอ
แค่กอดฉันอย่างอบอุ่น แม้ในขณะที่ฉันกำลังหลับอยู่
แนอีรี ดูรยออุมมึล ซัมคยอยอจวอ
ก็ทำให้ความกลัวของวันพรุ่งนี้ถูกกลืนกินไป
ทอ อีซัง อาพึมโด
ไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไป
ดูรยอบจีกา อันฮึน กอล
ฉันไม่ต้องกลัวอะไรแล้ว
แน กยอเท อิซซอจุน นีกา อิซซอ
แค่เธออยู่ข้างฉัน
อูซึล ซู อิซเก มันดือรอจวอ
ทำให้ฉันยิ้ม
นึล กาทึน จารีเอซอ มอมุลลอ
เธอมักจะอยู่ที่เดิมเสมอ
อามูกอซโด บาราจี อันฮึน นอ
เธอคนที่ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
จัมดือนึน ซุนกันคาจีโด ตาซือฮี กัมซาจวอ
แค่กอดฉันอย่างอบอุ่น แม้ในขณะที่ฉันกำลังหลับอยู่
แนอีรี ดูรยออุมมึล ซัมคยอยอจวอ
ก็ทำให้ความกลัวของวันพรุ่งนี้ถูกกลืนกินไป
ชากาอุน บักกี กงกีมาจอโด
แม้อากาศเย็นจากภายนอก
อีจึล ซู อิซเก นารึล ยังยอวา
ก็ต้อนรับฉันจนฉันลืมไปเลยว่า
ดาชี ซูมึล ดลลยอ อีรอซอล ซู อิซซอ
ฉันสามารถหายใจและยืนขึ้นได้อีกครั้ง
นึล นอรึล ฮยังแฮ กาโก อิซดาโก
เพื่อก้าวเดินไปหาเธอ
จีเบ กัลคา
ฉันควรจะกลับบ้านดีไหมนะ
มูกอนอุน บัลกอือมึล มอมชูโก
หยุดฝีเท้าที่หนักหน่วง
----------------------------------------------------
TH-TRANS: melon_Thaisub
แสดงความคิดเห็น